[τν ελληνική μουσική τν σνόμπαρω από πάντα...δεν ξέρω, κάτι δεν μου κάθεται καλά στον συνδυασμό μουσικής-ελληνικών στίχων. πολύ λίγα ελληνικά συγκροτήματα άκουγα, για την ακρίβεια πολύ λίγα ελληνικά τραγουδια. είχα στ pc την δισκογραφία των Ξυλινων Σπαθιών και έκανα το εξης: τν εβαζα στ shuffle και όταν πετύχαινα γνωστό -σε τίτλο- τραγούδι, το άλλαζα. το αποτέλεσμα? τα περισσότερα γνωστά τους τραγούδια τ έμαθα πριν 2-3 χρονια. και κάπως έτσι μου ξέφυγε και το παρακάτω. το άκουσα πριν δυο μηνες εντελώς τυχαία στο ραδιόφωνο. ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ. & it felt just like home. μου βγαζε αυτό το κάτι! το χα πετύχει στν player μου άπειρες φορές, και η ηλίθια το άλλαζα. καλά να πάθω.]
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες...βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό...
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα...
τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου