"bullshit."

George Carlin on Religion:

"Σκεφτείτε το.Η θρησκεία έχει πείσει πραγματικά τους ανθρώπους ότι υπάρχει ένας αόρατος άνθρωπος, που ζει στον ουρανό, ο οποίος παρακολουθεί όλα όσα κάνετε, κάθε λεπτό, κάθε μέρα. Και ο αόρατος άνθρωπος έχει μια ειδική λίστα με δέκα πράγματα που δεν θέλει να κάνετε. Και αν κάνετε κάποιο από αυτά τα δέκα πράγματα, έχει έναν ιδιαίτερο χώρο, γεμάτο από φωτιά και καπνό και πόνο και βασανιστήρια και αγωνία, όπου θα σας στείλει να ζήσετε και να υποφέρετε και να καίγεστε και να πνίγεστε και να ουρλιάζετε και κλαίτε στους αιώνες των αιώνων, μέχρι το τέλος του κόσμου!!!

...αλλά σας αγαπάει."

πόσο κάτω έχω πέσει.

και θα συνεχίσω από το τέλος του προηγούμενου ποστ...λοιπόν, θα περνούσαμε ωραία μαζί.

Σάββατο βράδι...πολλά να κάνεις. πολλές επιλογές.

παραλία!! τι καλύτερο...αλλά δεν ξέρω αν σ'αρέσει. σ'αρέσει?

αν όχι μπορούμε να πάμε κάπου με περισσότερη φασαρία. ίσως στην άλλη παραλία, την βόρεια, εκείνη με τα πολλά μπαρ, καφέ, εστιατόρια και την μεγάλη πλατεία με τα φώτα... και κει ωραία θα 'ναι. θα κάτσουμε σε ένα μεγάλο τραπέζι, να βλέπει τη θάλασσα. κ αν δεν σ'αρέσει η θαλασσα θα την κοιτάω εγώ για σένα, και σύ θα κοιτάς μόνο εμένα.

και δεν θα σ'ενοχλώ! δεν θα σε πάω σε κανένα μαγαζί οπου παίζει τα τραγούδια μου, ξέρω ότι σε ξενερώνουν. και δεν θα καπνίσω ούτε ένα τσιγάρο. ούτε θα γκρινιάξω... τίποτα. απλά θα στέκομαι εκεί και θα σε παρατηρώ.

και μετά θα γυρίσουμε σπίτι. ο καθένας στο δικό του...ίσως να ντρέπεσαι για μένα, γιαυτό δεν πρέπει να μάθει κανείς τίποτα! κανείς δεν πρέπει να ξέρει ότι εμείς περάσαμε καλά.

...πολύ χαμηλά, ε?

μεγάλα @@.

ποιός θα γράψει περισσότερο στ @@ του τον άλλο?

γτπ είμαστε κ οι 2 τελικά. ο ένας γράφει τον άλλον, και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χαθήκαμε. τέλειο? χα, δεν λες τίποτα. βασικά εγώ φταίω. ξέρω ότι είσαι βλάκας(πλακίτσα) ψοροπερηφανος και -πλέον- ψώνιο (κ λέω πλέον γιατί παλιά δεν ήσουν...αυτά είναι καινούρια κόλπα) κ δεν πρόκειται να μου ξαναμιλήσεις πρώτος. αλλά στο 'πα...τα ίδια σκ...ά είμαστε. ούτε 'γω σου μιλάω πρώτη, νομίζω ότι σ'ενοχλώ. πραγματικά, και είναι απαίσιο. λάθος μου...ας κάτσω σαββατόβραδο μέσα μπροστά από μια οθόνη να σε περιμένω, κι ας μην έρθεις.

...πάντως να ξέρεις, θα περνούσαμε ωραία μαζί.

"i like myself next to you.i like your ability to transform me into a quiet kitty cat.i like your smile.i like the way you stand out in a room full of men, and make the others look like the pathetic creatures they are.i like your intelligence.i like the freedom you need.i like the way you look at me when i say something stupid.i like the fact you're not easy.i like your mystery, your inner thoughts.i like the stupid things you do with your friends.i like the awkwardness i feel when i'm really close to you.i don't love you. i like you. i just want you around me."

εντάξει?

ποτέ δεν θα μάθεις όλα αυτά που θα 'θελα να ξέρεις...δεν νομίζω να σ'ενδιαφέρουν βασικά. αν σ'ενδιέφεραν, θα είχα και γώ ενδιαφέρον. θα μ'έψαχνες. θα ρωτούσες τι κάνω, που χάθηκα, γιατί άλλαξα...αλλά μάλλον δεν σε νοιάζει. ίσως πάλι να ΄ναι εγωισμός. να σε νοιάζει και απλά να μην θες να το δείξεις, όπως εγώ...γιατί όμως? γιατί να μου πηγαίνεις συνέχεια κόντρα? να τονίζεις ότι μ΄ενοχλεί..? να μου υπογραμμίζεις τα αδύναμα σημεία μου..? με κάνεις να νιώθω μικρή και έπειτα λες ότι αυτό είναι εντάξει...

ε λοιπόν δεν είναι. τίποτα δεν είναι εντάξει!

δεν είναι εντάξει το γεγονός ότι νιώθω αυτά που νιώθω για σένα.

δεν είναι εντάξει, διότι παρ'όλο που τα νιώθω, δεν στο λέω.

δεν είναι εντάξει, γιατί τώρα σε μισώ, κι ας ξέρω ότι φταίω εγώ.

δεν είναι εντάξει, γιατί άλλαξα. και σύ άλλαξες...γιατί άλλαξες? αλλιώς σε γνώρισα.

...μου λείπεις. αλλά δεν θα σ'αφήσω να το μάθεις ποτέ! ...για αυτό κατάλαβέ το, μόνος σου.

ουφ.

ζηλεύω το μικρό σου το γατί...

Μου γράφεις δε θα 'ρθεις για διακοπές, χρωστάς μαθήματα μου λες
φωτογραφίες στέλνεις απ' το Λούβρο και άλλες με τον γάτο σου τον Τούρκο
ο Τούρκος να πηδάει στα σκαλιά και ύστερα παιχνίδια να σου κάνει
στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά...αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει

Μου γράφεις πως σου έλειψα πολύ... μου στέλνεις χάρτινο φιλί
το χρόνο σου μετράς για το πτυχίο, το γράμμα μου σου φάνηκε αστείο
κι ο Τούρκος στη μοκέτα αραχτός φιλίες με τους Γάλλους σου να πιάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως... αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει

Συγχώρα με που γίνομαι μικρός μα η ανάγκη να σε νιώσω είναι μεγάλη
μακριά σου νιαουρίζω μοναχός... μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι

Ζηλεύω το μικρό σου το γατί...στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις,
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις...+

wtf?!

πώς ξέρεις ποιός είσαι...?

το τελευταίο ΠΣΚ έτυχε να πω πολλές φορές τη φράση "Δεν Είμαι Εγώ Αυτή" ή "Δεν Τα Κάνω Εγώ Αυτά"...πως ξέρεις οτι είσαι/δεν είσαι εσύ αυτή?
1 στς 2 φορές δεν ξέρω ποια είμαι. Ή μάλλον 7 στις 8.
πφ...ξέχνα το. ΞΕΧΝΑ ΤΟ? ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ? ή μάλλον ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ?
λες να φταίει η γλώσσα? μετανιώνω ότι και να πώ.

...κι αν δεν μιλούσα? κ αν απλά ερχόσουν σπίτι μου, καθόμασταν στο δωμάτιό μου και σου ετοίμαζα αχνιστό γαλλικό καφέ, τί θα γινόταν? θα κοιτούσαμε απ'το παράθυρο. θα κοιτούσες κάποιον να περνάει, ένα παιδάκι ή ένα πλοίο να φεύγει. μπα...ξέχασα ότι η θάλασσα είναι μακριά.

...τελοσπάντων, ας υποθέσουμε ότι μαζί με τον καφέ ήθελες κ ένα κομμάτι κεικ. θα μπορούσες να μου το ζητήσεις αυτό. και θα σου απαντούσα πως η κουβέντα είναι ένας γαμάτος τρόπος για να ταξιδέψεις πληροφορίες.[πχ, λέω "γειά!" στην γειτόνισσα, την ρωτάω τί κάνει. μου απαντάει "ο άντρας μου είναι τρελός!" ...είδες? είναι καλό.]

αν όμως το κάναμε αυτό χωρίς να μιλάμε...? θα 'πρεπε να με μάθεις χωρίς να σου μιλώ. απλά θα παρατηρούσες διάφορα κομμάτια του εαυτού μου στο δωμάτιο. συλλογές! αποδεικτικά στοιχεία ότι ζω εδώ.θα μπορούσα να σου δείξω τη συλλογή μου με τα βιβλία. έχω Νίτσε, Τριβιζά, Κοκκινοσκουφίτσα και κανα-2 του Γκαίτε. μ'αρεσει ο Γκαιτε... λες να ξερε ποιος ήταν? βασικά, άλλη είναι η ερώτηση. χρειάζεται κανείς να ξέρει ποιός είναι..?